Adalete erişim, bir bireyin yaşadığı haksızlık veya uyuşmazlık karşısında, statüsü, ekonomik durumu veya sosyal konumu ne olursa olsun, hakkını arayabilmesi ve adil bir yargılanma sürecinden geçebilmesi demektir. Bu hak, anayasalar ve uluslararası sözleşmelerle güvence altına alınmış en temel insan haklarından biridir. Teoride herkesin mahkeme kapılarının açık olduğu söylense de, pratikte bu kapıdan içeri girmek herkes için aynı kolaylıkta değildir.
Ekonomik engeller, adalete erişim önündeki en büyük sorunlardan biridir. Yüksek mahkeme harçları, avukatlık ücretleri ve diğer dava masrafları, dar gelirli vatandaşların hak aramaktan vazgeçmesine neden olabilir. Coğrafi engeller, dil bariyerleri ve hukuki süreçlerin karmaşıklığı hakkında yeterli bilgiye sahip olmamak da adalete erişimi kısıtlayan diğer önemli faktörlerdir. Adli yardım mekanizmalarının yetersiz kalması, bu eşitsizliği daha da derinleştirebilir.
Bu sorunu çözmek, devlete ve sivil topluma önemli görevler yüklemektedir. Adli yardım sistemlerinin güçlendirilmesi, hukuki danışmanlık hizmetlerinin yaygınlaştırılması ve yargılama süreçlerinin basitleştirilmesi, atılması gereken adımlardan bazılarıdır. Unutulmamalıdır ki, ulaşılamayan adalet, adalet değildir. Bir toplumun medeniyet seviyesi, en zayıf ve en yoksul vatandaşının bile hakkını ne kadar kolay arayabildiğiyle ölçülür.
